مکتب دینی انگلیسی_آمریکایی

مکتب انگلیسی_آمریکایی دارای شخصیت های بسیاری است : فرانسیس گالتون، استنلی هال، ادوین استارباک، جیمز لوبا، جرج کو، ویلیام جیمز و جیمز پرات.

من در اینجا فقط به ویلیام جیمزبنیانگذار این رشته می پردازم.

ویلیام جیمز(William James، زاده ۱۱ ژانویه ۱۸۴۲ – درگذشته ۲۶ اوت ۱۹۱۰)

(خلاصه ی مطلب)

1_ شناخته شده ترین روانشناس در گرایش توصیفی به دین است.

2_ کتاب انواع تجربه دینی بزرگترین اثر کلاسیک در زمینه روانشناسی دین است.

3_ ارزیابی نهایی یک عقیده یا تجربه را ،فقط درسایه ثمر بخشی آن در زندگی فردی می توان انجام داد.(پراگماتیسم)

4_ از موارد نسبتا نادر به عنوان آزمودنی های اولیه خود بهره گرفت و بجای استنتاج آماری پر زحمت از توانایی تشخیص و بصیرت استثنایی خود بهره می جست.

5_ کتاب انواع تجربه دینی با علاقه پایدار وی به توجیه فلسفی ایمان دینی شکل گرفت.

 

بیشتر روانشناسان دین ، روانشناس و فیلسوف آمریکایی ویلیام جیمز (1910-1842) به عنوان بنیانگذار این رشته شناخته می شوند. او به عنوان رئیس انجمن روانشناسی آمریکا خدمت کرد ، و یکی از اولین کتابهای درسی روانشناسی را نوشت. در روانشناسی دین ، ​​تأثیر جیمز پایدار است. او انواع تجربه دینی نظر گرفته می شود کار کلاسیک در این زمینه، و ارجاع به ایده های جیمز در کنفرانس های حرفه ای رایج است.

جیمز بین دین نهادی و دین شخصی تفاوت قائل شد . دین نهادی به گروه یا سازمان مذهبی اشاره دارد و سهم مهمی در فرهنگ یک جامعه دارد. دین شخصی ، که در آن فرد تجربه عرفانی دارد ، بدون توجه به فرهنگ ، قابل تجربه است. جیمز بیشترین علاقه را به درک تجربه مذهبی شخصی داشت.

جیمز در مطالعه تجربیات شخصی مذهبی ، تمایزی بین دین داری سالم و روح بیمار قائل شد . افراد مستعد داشتن ذهنیت سالم تمایل دارند که از شر موجود در جهان چشم پوشی کنند و بر موارد مثبت و خوب تمرکز کنند. جیمز از نمونه های والت ویتمن و جنبش مذهبی " ذهن درمانی " برای نشان دادن ذهنیت سالم در انواع تجربه دینی استفاده کرد . در مقابل ، افراد مستعد داشتن یک مذهب روح بیمار قادر به چشم پوشی از شر و رنج نیستند و برای آشتی خوب و بد به یک تجربه متحد ، مذهبی یا غیره نیاز دارند. جیمز شامل نقل قول هایی از لئو تولستوی و جان بنیان بود برای نشان دادن روح بیمار.

فرضیه عملی گرایی ویلیام جیمز از کارآیی دین ناشی می شود. اگر فردی به فعالیتهای مذهبی ایمان داشته باشد و انجام دهد ، و این اعمال به طور موثر واقع شود ، پس این عمل انتخاب مناسب برای فرد به نظر می رسد. با این وجود ، اگر فرآیندهای دین کارایی کمی داشته باشند ، هیچ عقلانیتی برای ادامه عمل وجود ندارد.

 

منبع:ویکی پدیا