مکتب دینی فرانسه
در قرن بیستم پیر ژانه و ژان پیاژه بودند، که بیشتر به بررسی تأثیرات دین بر سلامت روان افراد مطالعه میکردند.
پیاژه و دین:
پیاژه عقاید خود را در مورد دین(مسیحیت) به صورت منظم در رساله عقیده بیان داشت. او کلیسا را به عنوان بزرگترین دشمن عقیده دینی و '' مسیحیت واقعی " قلمداد کرد.
به عقیده پیاژه دین، در قلب فرد واقع است و کاملا بر اساس ایمان به مسیح است.
" دگما" یا" احکام" برای پیاژه، وسیلهای برای تسلط کلیسا بر انسان هاست.
کلیسا عقاید و آموزش های مسیح را بر اساس طرحهای خودخواهانه خود، تعبیر و تفسیر میکند. کلیسا از نظر اجتماعی، غیرمسئول عمل میکند و خود میان بینی آن، باعث رد موجودیت علم و دانش شده است.
پیاژه، ضمن انتقاد مصرانه از کلیسا در خصوص مسائل اجتماعی، اخلاقی و تاریخی، معتقد بود که کلیسا تنها در صورتی میتواند پایدار بماند که به نقاط ضعف خود توجه کند.
آرزوی پیاژه، داشتن یک کلیسای غیر مادی وجهانی، براساس*ایمان مشترک*است؛ یعنی این که انسانها بیش از یک نماد برای بیان عقاید دینی خود داشته باشند. کلیسای آینده، دیگر کلیسا نخواهد ماند؛ بلکه گروهی از انسان ها خواهند بود که در ایمان به مسیح مشترکاند. او معتقد است که'دگما' یا 'احکام غلط' بی محتوا و استبدادی است.
پیر ژانه:
1_ شناخته شده ترین فردی است که از بین همکاران و شاگردان شارکو در روانشناسی دین کار کرد
2_ درمورد پژوهشهایش درباره حالتهای استثنایی دینی بسیار شاخته شده است
3_ مشهورترین مطالعه ژانِه مربوط به بیماری است بنام (مادلین) که بین سالهای 1896 تا 1904 در کلینیک بستری بود و به مدت چهارده سال پس از آن هم هر روز با او مکاتبه داشت
4_ مادلین گرفتگی عضلانی داشت و روی انگشت پاها راه میرفت. حالتهای شبه عرفانی داشت و این تجربه ها از حالتهای اتحاد و جد آور با خدا شروع میشد، به صلیب آویزان میشد و بی حرکت می ماند و به حالت شکنجه و عذاب ختم میشد و این حالتی بود که احساس میکرد خدا او را تنها گذاشته و رها کرده و او تحت تاثیر نیروهای اهریمنی است. سالی چندبار زخمهایی در وی ظاهر میشد مثل زخم های مسیح مصلوب.
5_ ژانِه با بررسی دقیق او به این نتیجه رسید که در پس این حالتهای متغیر عرفانی اختلال ضعف روانی قرار دارد. که امروزه به اختلال وسواس فکری _عملی معروف است.